De vrijmetselarij gebruikt in haar ritus naast gesproken taal, symbolen en symboliek als allusief communicatiemiddel. Zij bouwt daarmee geleidelijk, volgens het oude gildenstelsel van leerling, gezel en meester, in drie fasen een mythologische denkwijze op in het licht van een Eeuwigheidsprincipe. Deze wijze van denken moet geoefend worden als het bespelen van een edel muziekinstrument. De ritus vershaft de etudes. Zo leren de ingewijden hun persoonlijkheid te ontwikkelen en positieve eigenschappen als verdraagzaamheid, rechtvaardigheid, billijkheid en naastenliefde uit te dragen in de maatschappij. Het doel is te pogen geestelijke en stoffelijke ellende te doen verkeren in geestelijke en stoffelijke welstand om uiteindelijk tot een allen bindende broederschap van mensen te komen. Zinnebeeldig en symbolisch zien vrijmetselaren het leven als een te voltooien bouwwerk, en de arbeid in de loge als een school om met de troffel te leren werken teneinde de bouwstenen op hun plaats te kunnen leggen. Een bijeenkomst van maçons wordt gekenmerkt door een ontspannen, stressvrije atmosfeer zonder aanzien van maatschappelijke status, etnische achtergrond, godsdienst of politieke overtuiging. Niemand hoeft iets te verdedigen of te winnen, of zich tegen een ander te verzetten. De maçonnieke leerschool vormt met haar methodes en tradities een hechte grondslag voor het opbouwen van een zinvolle en stijlvolle levenshouding. Ook in de huidige, dikwijls geestelijk chaotische tijd. In dit boek wordt door een 'ingewijde' inzage geboden in het gedachtegoed van de vrijmetselarij. De auteur slaagt erin om voor zowel de eigen kring als voor die daarbuiten staan een helder overzicht te geven.